تحقیق در مورد نقدمگاتب اخلاقی اگزیستانسیالیسم وماگیاولیسم 7 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 7 صفحه

قسمتی از متن .doc :

نقدمکاتب اخلاقی اکزیستانسیالیسم وماکیاولیسم :

شاید با انتخاب این عنوان در تیتر مقاله، برخى از خوانندگان تعجب کنند که قرن‏بیستم که همراه با پیشرفت علم و تکنیک و فضانوردى است، چگونه مى‏شود فرض بیمارى‏اندیشه را بر جمعى از دانشمندان معروف جهان غرب در قرن اخیر نسبت داد؟

ولکن با کمال تاسف باید اعتراف کرد که در کنار پیشرفت وسیع علم و تکنیک‏که دلیل سلامت فکر و اندیشه صحیح و پویا مى‏باشد افکار انحرافى نیز موجود است.ما در این مقاله به تحلیل و بررسى برخى از آنها مى‏پردازیم:

مفهوم اخلاق در فلسفه اگزیستانسیالیسم :

از جمله مکاتب انحرافى، مکتب‏«اگزیستانسیالیسم‏» است. پیروان این مکتب در زمینه سیستم اخلاقى به یک سلسله‏عقائد خاصى معتقدند که خالى از اعجاب نیست که مجموعه‏اى از این عقائد، اصول ومبانى فلسفه اگزیستانسیالیسم را تشکیل مى‏دهد.

اینان مفاهیم و معانى مقدسى را که پایه اخلاق فردى و انسانى را تشکیل مى‏دهد،قبول ندارند اینان این‏گونه مفاهیم و معانى مقدس را موهوم و بى‏ارزش مى‏دانند وتنها به اصولى از اخلاق قائلند که در شعاع و حدود قانون باشد. از «راسل‏» که‏یکى از بزرگان مکتب اگزیستانسیالیسم است، سوال مى‏کنند که آیا خود را به کدام یک‏از سیستمهاى اخلاقى مقید میداند؟ در پاسخ مى‏گوید: روش اخلاقى من ایجاد هم‏آهنگى‏بین منافع بوده، خصوصى مى‏باشد (۱) .

چنانکه خوانندگان ملاحظه مى‏کنند، راسل که از دانشمندان معروف اروپائى است،اخلاق را به معنا و موقعیت قانون تلقى کرده و تنها مربوط به زندگى اجتماعى وحقوق افراد و جوامع انسانى مى‏داند و اخلاق فردى را نفى مى‏نماید به نظر او انسان‏در ارتکاب امورى که ضررى و صدمه‏اى به دیگران نمى‏رساند، آزاد است و لزومى نداردکه از آنها خوددارى کند، مثلا لزومى ندارد که زنان عفت‏به خرج دهد و از معاشقه‏با غیر همسران خود در صورتى که تولید مثل نکنند خوددارى نمایند؟!! (۲) .

از اینرو «راسل‏» براساس آزادى انسان در امور مربوط به خود اظهار مى‏دارد که‏مریض حق دارد به مرگ خود رضایت دهد!! و در غیر این صورت بر پزشک نیز روا است که‏او را بمیراند و راحت‏سازد!! مجله «عالم فکر» در نخستین شماره خود مقاله مفصلى در مورد فلسفه اگزیستانسیالیسم تحت عنوان «بیمارى اندیشه در قرن بیستم‏» درج کرده در این مقاله از قول «آلبرکامو» از دانشمندان بزرگ اگزیستانسیالیسم مینویسد:

«زندگى مفهومى ندارد و شایسته بسرآوردن نیست‏بنابراین خودکشى امرى طبیعى،عاقلانه و پذیرفتنى است‏» (۳) .

پس مبناى این مکتب بر این است که براى انسان همه‏چیز آزاد است و به این ترتیب‏تماامى ارزشها را خواه آسمانى و غیر آن را زیر پا مى‏گذارند و جز آزادى فرد هیچ‏چیز در آن مفهوم ندرد! این مساله خود راهنمائى روشن براى تبیین و توضیح اساس‏فلسفه اگزیستانسیالیسم و مفهوم اخلاق در این فلسفه مى‏باشد لذا از دانشمندان بزرگ‏غربى از قبیل «هایدگر»، «سارتر»، «آلبرکامو»، «سیموندوابواره‏» و... ضمن کلامى مى‏گویند:

«اندیشه اگزیستانسیالیسم نقطه اتکایش الحاد و آزادى از قید دین و اخلاق‏است‏».

چند سوال از معتقدین و بانیان این مکتب :

سوال اول این که هدف از آزادى چیست؟آیا هدف از آزادى این است که انسان قادر باشد با اجراى آنچه که براى خود ودیگران بهتر مى‏داند و در این راه مانند یک موجود مستقل و عاقل، قبول مسوولیت‏نماید؟ یا این که هدف از آزادى رهائى بى‏قید و شرط انسان به همراه تمام هوسها وبى‏خردیهایش براى فساد و بدکارى، خیانت و حیله است؟ در حقیقت زیر پوشش آزادى‏تمام مفاسد و زشتى‏هار را مرتکب شود آیا تامین این هدف همان هرج و مرج و لاقیدى‏مطلق نیست؟ در این صورت فرق انسانها با وحشیان جنگلها کدام است؟

از «سارتر» سوال مى‏شود که خیر انسانیت در چیست؟ در پاسخ آن مى‏گوید: آن،چیزى است که انسان تشخیص مى‏دهد پس وقتى به عنوان مثال تشخیص مى‏دهد که خیرانسانیت در پیوستن به آئین کاتولیک یا به عکس است این تشخیص براى اگزیستانسیالیسم منطقى صحیح و قابل قبول است.

از این کلام ایشان معلوم مى‏شود که هیچ حق و عدالت و خیرى جز آنچه فرد انسان‏مى‏بیند و مى‏خواهد وجود ندارد، حال اگر فردى خیرى را طلب کند و بخواهد همان صحیح‏بوده و درست است و میزان تشخیص هم چیزى جز دوست داشتن و یا دوست نداشتن‏هاى فردى‏نیست. حال اگر یک فرد خیرى را که دیروز خوب مى‏دانست امروز بد بداند، در این‏صورت مفاهیم صالح و فاسد و صحیح و غلط جاى ثابتى اصلا پیدا نمى‏کند و مقیاس ومعیار، اراده فردى است نه چیز دیگرى حتى اگر اراده مزبور بدون عقل و علم اعمال‏شده باشد آیا این جز افراط و انکار حقائق واقعى چیز دیگرى هست؟

آرى، از این مکتب این عقیده را مى‏پسندیم که انسان مالک چیزى جز سعى حاصل ودسترنج‏خود نیست. (سوره نجم، آیه ۳۹): (لیس للانسان الا ما سعى): یعنى براى‏بهره‏اى جز سعى و کوشش او نیست. و نیز مطابق دیدگاه اسلام تقلید کورکورانه از غیررا غیر عقلانى و امر زشتى مى‏دانیم و نیز این عقیده را نیز مى‏پذیریم که در انتخاب‏هرگونه مذهب و مرام و آئین در اسلام هیچ‏گونه اجبارى و اکراهى وجود ندارد و راه‏رشد از راه ستم و تجاوزگرى آشکار و جدا است. (قرآن کریم در سوره بقره، آیه: ۲۵۶(لا اکراه فى الدین قد تبین االرشد من الغى) یعنى انتخاب دین آسمانى اجبارى واکراهى نبوده و خداوند راه ضلال را از راه رشد و هدایت واضح و آشکار نموده است.

و باز در قرآن کریم، سوره کهف، آیه ۲۹ مى‏فرماید: (فمن شاء فلیومن و من شاءفلیکفر)یعنى: کسى که بخواهد ایمان بیاورد و کسى که بخواهد کفر ورزد.، ولى باوجود این اسلام در قبال هرج و مرج و افراطى‏گرى و بى‏اعتنائى به خیر و حق و نیز درمقابل رهائى مطلق و بیقید و شرط انسان در هوسهایش که بدون شک در روى زمین شر وفساد برپا مى‏کند و هم‏چنین در قبال بى‏مسوولیتى و عدم تعهد، قاطعانه و دقیق‏موضع‏گیرى مى‏کند.

در قرآن کریم در سوره قیامت آیه ۳۶ مى‏فرماید: (ایحسب الانسان ان یترک سدى...

): آیا انسان مى‏پندارد که بى‏قید و رها و فارغ از مسوولیت او را وانهاده‏ایم؟.

مسلما چنین نیست زیرا اولا انسان در قیامت در گرو عمل و کار خویش است و ثانیابراى انسانها نگهبان و مراقبى گمارده شده که غفلت‏بر او راه نمى‏یابد پس انسان‏آزاد مطلق نیست.

ثالثا: هرکسى بناگزیر در مورد اعمالش پاداش یا مجازات خواهد شد. پس اینگونه‏نیست که هرچه را که دلش بخواهد عمل کند و نتیجه کار و پاداش عمل خویش را در نظربگیرد.